Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Αδικία*

..υπάρχει και όσο περνάνε οι μέρες την νιώθω και πιο έντονα.
Κρατάει μονίμως σφιγμένο το στήθος μου, πολλές φορές με πνίγει.

Με εξαντλεί,πραγματικά με εξαντλεί!

Σκεφτόμουν τι είναι αυτό που με κουράζει περισσοτερο απ'όλα..
είναι πως όλος ο κόσμος είναι έξω από τα μέτρα μου..
τα θέλω μου είναι πολύ μεγάλα και τα περιθώρια μου ασφυκτικά μικρά.

Δεν κλαίγομαι, δεν περιμένω κάποια άπαντηση, απλά γράφω.. γράφω ό,τι νιώθω όπως το νιώθω.

Να έχετε μια όμορφη βραδιά.

4 σχόλια:

  1. Πρέπει να εκφράζεσαι για να νιώθεις καλύτερα και να μην τα κρατάς μέσα σου.
    Καλημέρα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μην ξεχνάς, τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας, πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του!:)

    Καλώς σε βρήκα πολύχρωμο φτερό.:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλως ορισες στον πλανητη μου μικρο ξωτικο..
    Το θεμα ειναι να προλαβουμε να τον φερουμε στα μετρα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή